Her edebî metin sanatkârın dünya görüşünü her sanatkâr da içinde yaşadığı çevrenin ve dönemin sanat anlayışını sosyal siyasî dinî ekonomik askerî ve kültürel hayatının özelliklerini ve etkisi altında kaldığı geleneği yansıtır. İşte sanatçının eserine yansıttığı bir dönemdeki dinî siyasî sosyal ekonomik sivil ve askerî hayatın duygu anlayış ve zevk bütününe zihniyet denir. Bu bakımdan bir şiir incelenirken sanatçının yetiştiği dönem o dönemin sosyal kültürel ve sanatsal özellikleri de göz önünde bulundurulmalıdır.
Meselâ Mehmet Emin Yurdakul şiirlerinde millî duygulara yer vermiştir. Bu duyguları işlemesinde; içinde yaşadığı dönemin şartları fikirleri ve sanat anlayışı etkili olmuştur.
Yine Ahmet Haşim bütün şiirlerinde ferdî konuları ve duyguları işlemiş toplumsal konulara hiç yer vermemiştir. Çünkü Ahmet Haşim'in bağlı olduğu sanat anlayışı bunu gerektirmektedir.
Göçer- konar bir medeniyetin içinde doğup yaşayan Karacaoğlan'ın şiirlerinde çok sık yer değiştirdiği ve memleketinden uzaklara gittiği için ayrılık teması önemli bir yer tutar.
Âşık Veysel şiirlerini daima dörtlüklerle ve hece vezniyle yazmıştır. Çünkü Âşık Veysel halk şiiri geleneğine bağlı bir sanatçıdır ve geleneği sürdürmektedir.
Yunus Emre tasavvuf eğitiminin verildiği tekkelerde yetişmiş bir şairdir. Tasavvufa göre dünya bir gurbettir. Can Mutlak Varlık olan Allah'a dönecektir. Gerçek vatan Allah katı gerçek sevgili de Allah'tır. Yunus Emre ve daha birçok şair tasavvuf felsefesinin oluşturduğu zihniyetin etkisiyle şiirler yazmıştır. Dolayısıyla şiirler bu zihniyetin izlerini taşımaktadır.
Buna karşılık Lale Devrinde yaşamış olan ünlü divan şairi Nedim'in şiirlerinde o dönemin Osmanlı Türkçesiyle Lale döneminin eğlenceye düşkün toplum hayatının izleri görülür.
Orhan Veli Kanık sanatlı anlatıma karşı çıkan Garip Akımının temsilcisidir. Onun şiirlerinde söz sanatlarının görülmeyişi yalın ve günlük dili tercih edişi şekil kafiye ve vezin kullanmayışı mensup olduğu akımın zihniyetiyle izah edilebilir.
Sanat insanın zihniyet dünyasının yansımasıdır. Yani sanat bir zihniyetin bir duygunun sosyo-kültürel yaşantının çeşitli sembollerle yansıtılmasıdır. Bu nedenle sanat eserleri az veya çok sosyo-kültürel tarihin birer belgesi olarak değerlendirilmelidirler. Bir eser hangi dönemde ortaya konmuşsa o dönemin izlerini taşır.
Şiirlerin hangi döneme ait olduklarını dil özelliklerinden şiirin şekil özelliklerinden anlatım biçiminden benzetmelerden zevk ve sanat anlayışından hareketle tespit edebiliriz.
Şiirimizin beş hececilerinden biri olan Faruk Nafiz Çamlıbel Millî Edebiyat Akımının etkisiyle millî bir şiir oluşturmak için çalışmıştır. Bunun için de şiirlerinin konularını daha çok Türk hayatından ve özellikle Anadolu'dan almaya gayret etmiştir. Millî bir edebiyatın oluşması için millî dili ve hece veznini ustalıkla kullanarak öncülük yapmıştır.
Şair "Sanat" adlı şiirde de Batı sanat anlayışıyla yerli ve millî sanat zevkini karşılaştırarak millî sanatın üstünlüğünü vurgulamaktadır. Dolayısıyla bu şiirde memleket edebiyatının ilkelerinin oluşturduğu zihniyetin etkileri görülmektedir.
Özetle bir şiiri incelerken şiiri ve şiirin bize iletmek istediği mesajı tam olarak anlayabilmemiz için dönemin zihniyetini iyi bilmemiz gerekir.
Meselâ Mehmet Emin Yurdakul şiirlerinde millî duygulara yer vermiştir. Bu duyguları işlemesinde; içinde yaşadığı dönemin şartları fikirleri ve sanat anlayışı etkili olmuştur.
Yine Ahmet Haşim bütün şiirlerinde ferdî konuları ve duyguları işlemiş toplumsal konulara hiç yer vermemiştir. Çünkü Ahmet Haşim'in bağlı olduğu sanat anlayışı bunu gerektirmektedir.
Göçer- konar bir medeniyetin içinde doğup yaşayan Karacaoğlan'ın şiirlerinde çok sık yer değiştirdiği ve memleketinden uzaklara gittiği için ayrılık teması önemli bir yer tutar.
Âşık Veysel şiirlerini daima dörtlüklerle ve hece vezniyle yazmıştır. Çünkü Âşık Veysel halk şiiri geleneğine bağlı bir sanatçıdır ve geleneği sürdürmektedir.
Yunus Emre tasavvuf eğitiminin verildiği tekkelerde yetişmiş bir şairdir. Tasavvufa göre dünya bir gurbettir. Can Mutlak Varlık olan Allah'a dönecektir. Gerçek vatan Allah katı gerçek sevgili de Allah'tır. Yunus Emre ve daha birçok şair tasavvuf felsefesinin oluşturduğu zihniyetin etkisiyle şiirler yazmıştır. Dolayısıyla şiirler bu zihniyetin izlerini taşımaktadır.
Buna karşılık Lale Devrinde yaşamış olan ünlü divan şairi Nedim'in şiirlerinde o dönemin Osmanlı Türkçesiyle Lale döneminin eğlenceye düşkün toplum hayatının izleri görülür.
Orhan Veli Kanık sanatlı anlatıma karşı çıkan Garip Akımının temsilcisidir. Onun şiirlerinde söz sanatlarının görülmeyişi yalın ve günlük dili tercih edişi şekil kafiye ve vezin kullanmayışı mensup olduğu akımın zihniyetiyle izah edilebilir.
Sanat insanın zihniyet dünyasının yansımasıdır. Yani sanat bir zihniyetin bir duygunun sosyo-kültürel yaşantının çeşitli sembollerle yansıtılmasıdır. Bu nedenle sanat eserleri az veya çok sosyo-kültürel tarihin birer belgesi olarak değerlendirilmelidirler. Bir eser hangi dönemde ortaya konmuşsa o dönemin izlerini taşır.
Şiirlerin hangi döneme ait olduklarını dil özelliklerinden şiirin şekil özelliklerinden anlatım biçiminden benzetmelerden zevk ve sanat anlayışından hareketle tespit edebiliriz.
Şiirimizin beş hececilerinden biri olan Faruk Nafiz Çamlıbel Millî Edebiyat Akımının etkisiyle millî bir şiir oluşturmak için çalışmıştır. Bunun için de şiirlerinin konularını daha çok Türk hayatından ve özellikle Anadolu'dan almaya gayret etmiştir. Millî bir edebiyatın oluşması için millî dili ve hece veznini ustalıkla kullanarak öncülük yapmıştır.
Şair "Sanat" adlı şiirde de Batı sanat anlayışıyla yerli ve millî sanat zevkini karşılaştırarak millî sanatın üstünlüğünü vurgulamaktadır. Dolayısıyla bu şiirde memleket edebiyatının ilkelerinin oluşturduğu zihniyetin etkileri görülmektedir.
Özetle bir şiiri incelerken şiiri ve şiirin bize iletmek istediği mesajı tam olarak anlayabilmemiz için dönemin zihniyetini iyi bilmemiz gerekir.