Her Söz Koymazda İnsana

İçimde intiharlara mağruz kalmış bir şehrin hüznü var.
Silah kuşatmalarında,dımdızlak bırakılmış bir askerin iç çekişi..
Kaldırımların yosun tutmuş izlerinde,
Yağmurların serinliğindeki benimseyişi...
Darmadağın izleri toplamaktan vazgeçmiş bir öykünün son sözleri..
Evet;
bıkkınlığa mağruz kalınmış bir çocuğun son cümleleri..
Sessizlikte, senlikten vazgeçmiş sen gibi bir beni..
Gidiyorum şimdi,
İki gözümün kanla dolduğu geceleri ellerine bırakmanın zor olduğu acımasızken gidiyorum..
Gidiyorum diyorum önemsemiyorsun beni..
Gitmelerimin ağırlığı,döner dolaşır bulur bir gün seni...
Her söz koymazda insana,
Her gidiş kursağında bırakır ertesi günün sevincini..