KALP KIRMAK (Doğan CÜCELOĞLU'NUN eğitimindeki katılımcılarla bir konuşmasından alıntıdır.)
Cüceloğlu: Şimdi sizden rica ediyorum lütfen bir an arkanıza
yaslanıngözlerinizi kapatın ve bu sabah evden çıkarken evde bıraktıklarınızdan birinin gerçekten öleceğini düşünün dün akşamınızı nasıl geçirirdiniz?
Aynı iletişim mi olurdu? Onunla aynı konuları mı konuşurdunuz? Aynı
konulartartışma yada gerginlik yaratırmıydı Yoksa önemsiz hale mi gelirdi? Bu sabah evden çıkarken bu son görüşünüzde ona ne derdiniz? Onun boynuna sarılmakta tereddüt eder miydiniz? Çok sıkı sarılmaya mı aynaya mı vakit ayırırdınız? Ona yüreğinizin derininden gelen bir 'Seni gerçekten çok seviyorum' demeye ne gerek var diye düşünürmüydünüz Onun ölecek olması sizin ona duyduğunuz sevgiyi yoğunlaştırmaz mıydı?
Şimdi gözlerinizi açabilirsiniz acaba kaç tartışmamızı bu kadar gereksiz biçimlerde yapıyoruz kaçı gerçekten yaşamda karşımızdakinin varlığından daha önemli
hangilerinde 'Şimdi kalbini kırdım ama zaman içinde ben ondan özür dilemesini bilirim' diye kendi kabuğumuza çekilip tartışmaları donduruyoruz. Yarattığımız kırgınlıkları tamir etme olanağımız gerçekten var mı? Buna zamanımız gerçekten kaldı mı?
Ailemiz Yakınlarımız Sevdiklerimiz İş arkadaşlarımız Komşularımız ve Hayatı paylaştıklarımızla birlikte geçirdiğimiz her anı önemsemek ve asla ama asla kalp kırmamak gerek hiç şüphe yok Zira Kalp Kırmanın hiç ama hiç Telafisi de yok .
Cüceloğlu: Şimdi sizden rica ediyorum lütfen bir an arkanıza
yaslanıngözlerinizi kapatın ve bu sabah evden çıkarken evde bıraktıklarınızdan birinin gerçekten öleceğini düşünün dün akşamınızı nasıl geçirirdiniz?
Aynı iletişim mi olurdu? Onunla aynı konuları mı konuşurdunuz? Aynı
konulartartışma yada gerginlik yaratırmıydı Yoksa önemsiz hale mi gelirdi? Bu sabah evden çıkarken bu son görüşünüzde ona ne derdiniz? Onun boynuna sarılmakta tereddüt eder miydiniz? Çok sıkı sarılmaya mı aynaya mı vakit ayırırdınız? Ona yüreğinizin derininden gelen bir 'Seni gerçekten çok seviyorum' demeye ne gerek var diye düşünürmüydünüz Onun ölecek olması sizin ona duyduğunuz sevgiyi yoğunlaştırmaz mıydı?
Şimdi gözlerinizi açabilirsiniz acaba kaç tartışmamızı bu kadar gereksiz biçimlerde yapıyoruz kaçı gerçekten yaşamda karşımızdakinin varlığından daha önemli
hangilerinde 'Şimdi kalbini kırdım ama zaman içinde ben ondan özür dilemesini bilirim' diye kendi kabuğumuza çekilip tartışmaları donduruyoruz. Yarattığımız kırgınlıkları tamir etme olanağımız gerçekten var mı? Buna zamanımız gerçekten kaldı mı?
Ailemiz Yakınlarımız Sevdiklerimiz İş arkadaşlarımız Komşularımız ve Hayatı paylaştıklarımızla birlikte geçirdiğimiz her anı önemsemek ve asla ama asla kalp kırmamak gerek hiç şüphe yok Zira Kalp Kırmanın hiç ama hiç Telafisi de yok .