SEVGİ, SAYGI VE ŞEFKATLE DOP DOLU OLALIM
Sevgi, Saygı Ve şefkatle Dop Dolu Olalım
Sevgi Kainatın mayası Varlığa sebep
Sevgi ışık Sevgi canlılık
Kainat sevgiyle ayakta duruyor
Bir çiçek, bir kelebek, bir kuzu, bir çocuk, bir meyve, bir dağ, bir deniz ne kadar güzel yaratılmış Hepsi de sevimli
Kainatı seviyoruz, tabiatı seviyoruz
Dünyayı, insanları, annemizi, babamızı, arkadaşımızı, kardeşimizi seviyoruz
Ama unutulmaması gereken bir nokta var: Her şeyden önce sevme duygusunu Vereni sevmek! Çünkü herkesten çok sevgiye layık olan Odur Önce Onu sevmek sonra da sevdiklerimizi Onun adına sevmek Yunus Emre’nin dediği gibi, “Yaratılanı severiz, Yaratandan ötürü”
Sevgi kalbin gıdası Mutluluk kaynağı
Kalp ne nispette Yaratıcısına sevgiyle dop dolu olur, başkalarını Onun adına severse, insan o nispette mutlu olur
Allah’a sonsuz sevgi besleyelim Onun adına insanları sevelim Onlara sevgi ve saygıyla davranalım Bu insanlığın da gereğidir Peygamberimiz, “Küçüklerimizi sevmeyen, büyüklerimizi saymayan bizden değildir,” buyurmuştur İnananları, sevgi karşılıklı bağışlama ve şefkatte bir vücuda benzetmiş, vücudun bir yerindeki rahatsızlıktan dolayı bütün vücudun rahatsız olacağını belirtmiştir
O sevgiyle insan, daima insanların yardımına koşar
O sevgiyle canlı cansız bütün yaratıkları sever
O sevgiyle güçlükler yenilir, İşlerin üstesinden gelinir
O sevgiyle insan hayata bağlanır
Yerinde kullanılan sevgi insanı başarıya ulaştırır
Nerede bulunursak bulunulalım; sevgiyle yaşayalım, sevgiyle davranalım, sevelim sevilelim
Şefkat de sevgi kadar önemli Hz Ömer, çocuklarına sevgi ve şefkat göstermeyen bir vali adayını vali yapmaktan vaz geçmiştir İnsan sevmeli, saymalı, acımalı ve şefkat duymalı
Şefkat sözden daha tesirlidir Çoğu zaman sözün başaramadığını başarır “Şefkat, öyle bir dildir ki, sağırda işitebilir, kör de okuyabilir,” der Gönül almanın, tesirli olmanın yolu şefkatli olmaktan geçer
Şefkat asileri bile yola getirir Büyüklerin şefkati nicelerini bataklıktan kurtarmıştır Dale Carnegie ne güzel ifade etmiştir:
“Zekanın karşısında insan eğilir İyi davranış ve şefkat karşısında ise diz çöker”
Gönüllerde taht kurmak istiyorsak her zaman şefkatle davranmalıyız
Sevgi, Saygı Ve şefkatle Dop Dolu Olalım
Sevgi Kainatın mayası Varlığa sebep
Sevgi ışık Sevgi canlılık
Kainat sevgiyle ayakta duruyor
Bir çiçek, bir kelebek, bir kuzu, bir çocuk, bir meyve, bir dağ, bir deniz ne kadar güzel yaratılmış Hepsi de sevimli
Kainatı seviyoruz, tabiatı seviyoruz
Dünyayı, insanları, annemizi, babamızı, arkadaşımızı, kardeşimizi seviyoruz
Ama unutulmaması gereken bir nokta var: Her şeyden önce sevme duygusunu Vereni sevmek! Çünkü herkesten çok sevgiye layık olan Odur Önce Onu sevmek sonra da sevdiklerimizi Onun adına sevmek Yunus Emre’nin dediği gibi, “Yaratılanı severiz, Yaratandan ötürü”
Sevgi kalbin gıdası Mutluluk kaynağı
Kalp ne nispette Yaratıcısına sevgiyle dop dolu olur, başkalarını Onun adına severse, insan o nispette mutlu olur
Allah’a sonsuz sevgi besleyelim Onun adına insanları sevelim Onlara sevgi ve saygıyla davranalım Bu insanlığın da gereğidir Peygamberimiz, “Küçüklerimizi sevmeyen, büyüklerimizi saymayan bizden değildir,” buyurmuştur İnananları, sevgi karşılıklı bağışlama ve şefkatte bir vücuda benzetmiş, vücudun bir yerindeki rahatsızlıktan dolayı bütün vücudun rahatsız olacağını belirtmiştir
O sevgiyle insan, daima insanların yardımına koşar
O sevgiyle canlı cansız bütün yaratıkları sever
O sevgiyle güçlükler yenilir, İşlerin üstesinden gelinir
O sevgiyle insan hayata bağlanır
Yerinde kullanılan sevgi insanı başarıya ulaştırır
Nerede bulunursak bulunulalım; sevgiyle yaşayalım, sevgiyle davranalım, sevelim sevilelim
Şefkat de sevgi kadar önemli Hz Ömer, çocuklarına sevgi ve şefkat göstermeyen bir vali adayını vali yapmaktan vaz geçmiştir İnsan sevmeli, saymalı, acımalı ve şefkat duymalı
Şefkat sözden daha tesirlidir Çoğu zaman sözün başaramadığını başarır “Şefkat, öyle bir dildir ki, sağırda işitebilir, kör de okuyabilir,” der Gönül almanın, tesirli olmanın yolu şefkatli olmaktan geçer
Şefkat asileri bile yola getirir Büyüklerin şefkati nicelerini bataklıktan kurtarmıştır Dale Carnegie ne güzel ifade etmiştir:
“Zekanın karşısında insan eğilir İyi davranış ve şefkat karşısında ise diz çöker”
Gönüllerde taht kurmak istiyorsak her zaman şefkatle davranmalıyız