Anasayfa
tarafından İnsanoğlunu tehdit eden mühim bir içtimaî hastalık da intiharlardır. İntiharların çeşitli sebepleri vardır. Bunları gözden geçirmeye çalışalım.
Chen, Dorpot ve Feliner gibi sosyologların araştırmalarına göre intiharlarda; müzmin hastalıklı olma, içe kapanıklık, fakirlik veya tam tersine çok zengin olma, boşanmış aile çocuklarında alkolizm gibi faktörler mühim rol oynamaktadır. Prof. Dr. Ayhan Songar'a göre boşanmış ailelerde kuvvetli bir baba otoritesinden mahrum aile çocukları, uyuşturucu madde ve alkol alma alışkanlığına yöneliyorlar. Profesör Köknel de uyuşturucu madde ve alkol alanlarda intihar meylinin daha fazla olduğunu ifade eder. Bu sebeple neticesi intihara varacak boşanmaları başdan önleyecek psikolojik ve pedagojik tedbirler alınmalıdır. Gerçi karşılıklı ego-izmalann arttığı devrimizde bu gibi içtimaî yaraların tedavisi çok zorlaşmıştır. Bilhassa boşanma nisbeti de giderek artmaktadır. Bütün bu menfi faktörlere rağmen mücadele edilmelidir. Moore araştırmalarında intihara kalkışanların %11'nin, Schmidt ve Robin %13; Palola da % 17,1'nin alkol alan insanlardan olduklarını tesbit etmişlerdir. İnsanı alkol içmeye zorlayan mühim bir sebep sıkıntıdır. Harton ,bir çalışmasında sıkıntı ile içki nisbeti arasında bir paralellik "muhazî" kurar. Başta Fransa olmak üzere içkiye düşkün olan milletlerde ruhî bunalım nisbeti diğer milletlere nazaran daha fazladır. Dolayısıyle bu ülkelerde intihar vak'aları da çoktur. BABA OTORİTESİNİN MÜSBET ROLÜ Baba otoritesinin hâkim olduğu Müslüman ülkelerle, Çinlilerde ve Yahudilerde alkolizma derecesi düşüktür. Baba otoritesinin çok zayıf olduğu İrlanda, Amerika ve İsveç?te alkolizma ve bunun sebebiyet verdiği İntiharlar fazla olmaktadır. Otoriter aile sistemi dolaylı yollarla intihan önlemektedir. Dinin hâkim olduğu milletlerde alkol yasaklandığı için alkolizma ve buna bağlı olarak da intihar vak'alan çok azdır. Sendbuahler çalışmasında yüksek sınıftan olanlarda, intiharların fazla olduğundan bahseder. Yaşama seviyesini yükseltmekle buhranların önleneceğim zannedenler ne kadar yanılıyorlar. Asuni, Blachly ve Gillespie de çalışmalarında, intiharların ekonomik seviyesi yüksek ülkelerde giderek arttığını tesbit etmişlerdir. Asuni, fakir ülkelerde intiharların azaldığını söyler. Sanayileşmiş ülkelerde ailede yıkım daha fazladır. Bunun yanı sıra Göve ve Lynn, sosyo - ekonomik seviye ile sıkıntı arasında bir paralellik olduğunu yaptıkları çalışmalarla dile getirmişlerdir.. Hülâsa zenginlik mutlu olmak için yeterli olmuyor. Ve servet insanları tatminde yetmiyor. Butler ve Lestler araştırmalarında küçük yaşta boşanmaların ileri yaşlarda intihara sebebiyet verdiğini vurgulamışlardır. ENTELLEKTÜELLERİN DURUMU Blachly hekimlerde intihar nisbetinin genel popülasyona göre fazla olduğunu söyler. A.B.D. de her sene 100 hekimin intihar ettiği bildirilmektedir. Yani kültürlü olmak ruhi düzenin idâmesi için yeterli bir sebep değil. Kısacası insanlık âlemi intihar illetinden kurtulmak istiyorsa, ruhu tatmin edecek değerlere ehemmiyet vermelidir. Anneliğin müsbet rolü: Yapılan araştırmalarda annelerde, annelik görevleri ve duyguları intiharlara mâni olucu bir keyfiyet olarak ortaya çıkmaktadır. Evlilik, bilhassa erkeklerde intiharları önleyici bir faktör olarak görünmektedir. Çocuğu fazla olan kadınlar intihara daha az teşebbüs ediyorlar. Ev hanımları arasında kocalarından kötü muamele sebebiyle intihar edenler fazladır. Medeniyet arttıkça insanların daha huzurlu olması beklenirken maalesef aksi tecelli etmektedir. Gerçi medeniyet refah getiriyor; ama huzuru getiremiyor. Finlandiya'da medeniyet seviyesi arttıkça 18. yüzyıla göre 20 kat; bu yüzyılın başına göre de 4 kat daha fazla intihar artışı görülmüş- Dale Camegie eserinde şöyle bir hadiseden bahseder. Bir Avrupalı seyyah bir arap çölüne geziye çıkar; fırtınaya yakalanır. Çölde bedevilerden birisinin 100 devesinden 60'ı telef olmuştur. Bu durum karşısında bir batılı ne pozisyona girer? Ya ruhi bunalım geçirecek veya intihar edecektir. Halbuki çöldeki adam, tam tersine hemen secdeye kapanıyor : "Allah'ım ya bu kırk devede gitseydi halim ne olurdu? Sana sonsuz şükürler olsun" diyor. Yani, inanç insanları ruhi bir sükuna kavuşturur. İntiharların azalmasında geleneklerin rolü inkâr edilemez, fakat inancın rolü daha fazladır. Japonya'da intihar vakalarının 20 binde 5; Mısır'da ise 20 milyonda 5 olması bu görüşümüzü doğrulamaktadır. Hirsch ve Joseph çalışmalarında, şehirlerde daha fazla intihar vakaları görüldüğünü söylerler. Şehir hayatının köy ve kasaba hayatına göre daha güç ve tehlikeli olması, sanayileşmiş yapı, şehrin değişik problemleri ve inanç sisteminin sarsılması intiharları artırıcı sebepler arasındadır. Dr. İçelli 1971 senesindeki çalışmasında İzmir'de 468 intihar vak'asına karşılık Manisa ve Uşak'da 66 vak'a ; Aydın, Muğla ve Denizli'de 90 vak'a tesbit ettiğini söyler. Kielfolz intiharın Müslümanlarda az, Protestan ve Yahudilerde daha çok görüldüğünü anlatır. Hirsch ve Joseph, ABD'de 1955 senesinde 100.000 de 10.2 intihar olayından söz ederler. Bu ülkede beyaz ırktan olanlar zencilere nisbetle daha çok intihar etmektedirler. Zilburg'un dediği gibi intihar medeniyetle paralellik gösteriyor. Sadece madde insana mutluluk getirmiyor. Nitekim Menninger'in "Clues to Suicide" adlı eserinde Amerika'da her dakikada bir kişinin intihar edişinden bahsetmesi sadece maddi ve ekonomik yönden çok güçlü olmanın huzur ve mutluluk getiremediği aksine intihar vak'alarında da görüldüğü gibi huzursuzluğa ve bedbahtlığa sebep olduğu bir gerçektir. Son olarak Türkiyemiz'de batı ülkelerine nazaran intiharların daha az görülmesi İnancın insanlar üzerindeki müsbet rolünün en bâriz bir işaretidir.
Chen, Dorpot ve Feliner gibi sosyologların araştırmalarına göre intiharlarda; müzmin hastalıklı olma, içe kapanıklık, fakirlik veya tam tersine çok zengin olma, boşanmış aile çocuklarında alkolizm gibi faktörler mühim rol oynamaktadır. Prof. Dr. Ayhan Songar'a göre boşanmış ailelerde kuvvetli bir baba otoritesinden mahrum aile çocukları, uyuşturucu madde ve alkol alma alışkanlığına yöneliyorlar. Profesör Köknel de uyuşturucu madde ve alkol alanlarda intihar meylinin daha fazla olduğunu ifade eder. Bu sebeple neticesi intihara varacak boşanmaları başdan önleyecek psikolojik ve pedagojik tedbirler alınmalıdır. Gerçi karşılıklı ego-izmalann arttığı devrimizde bu gibi içtimaî yaraların tedavisi çok zorlaşmıştır. Bilhassa boşanma nisbeti de giderek artmaktadır. Bütün bu menfi faktörlere rağmen mücadele edilmelidir. Moore araştırmalarında intihara kalkışanların %11'nin, Schmidt ve Robin %13; Palola da % 17,1'nin alkol alan insanlardan olduklarını tesbit etmişlerdir. İnsanı alkol içmeye zorlayan mühim bir sebep sıkıntıdır. Harton ,bir çalışmasında sıkıntı ile içki nisbeti arasında bir paralellik "muhazî" kurar. Başta Fransa olmak üzere içkiye düşkün olan milletlerde ruhî bunalım nisbeti diğer milletlere nazaran daha fazladır. Dolayısıyle bu ülkelerde intihar vak'aları da çoktur. BABA OTORİTESİNİN MÜSBET ROLÜ Baba otoritesinin hâkim olduğu Müslüman ülkelerle, Çinlilerde ve Yahudilerde alkolizma derecesi düşüktür. Baba otoritesinin çok zayıf olduğu İrlanda, Amerika ve İsveç?te alkolizma ve bunun sebebiyet verdiği İntiharlar fazla olmaktadır. Otoriter aile sistemi dolaylı yollarla intihan önlemektedir. Dinin hâkim olduğu milletlerde alkol yasaklandığı için alkolizma ve buna bağlı olarak da intihar vak'alan çok azdır. Sendbuahler çalışmasında yüksek sınıftan olanlarda, intiharların fazla olduğundan bahseder. Yaşama seviyesini yükseltmekle buhranların önleneceğim zannedenler ne kadar yanılıyorlar. Asuni, Blachly ve Gillespie de çalışmalarında, intiharların ekonomik seviyesi yüksek ülkelerde giderek arttığını tesbit etmişlerdir. Asuni, fakir ülkelerde intiharların azaldığını söyler. Sanayileşmiş ülkelerde ailede yıkım daha fazladır. Bunun yanı sıra Göve ve Lynn, sosyo - ekonomik seviye ile sıkıntı arasında bir paralellik olduğunu yaptıkları çalışmalarla dile getirmişlerdir.. Hülâsa zenginlik mutlu olmak için yeterli olmuyor. Ve servet insanları tatminde yetmiyor. Butler ve Lestler araştırmalarında küçük yaşta boşanmaların ileri yaşlarda intihara sebebiyet verdiğini vurgulamışlardır. ENTELLEKTÜELLERİN DURUMU Blachly hekimlerde intihar nisbetinin genel popülasyona göre fazla olduğunu söyler. A.B.D. de her sene 100 hekimin intihar ettiği bildirilmektedir. Yani kültürlü olmak ruhi düzenin idâmesi için yeterli bir sebep değil. Kısacası insanlık âlemi intihar illetinden kurtulmak istiyorsa, ruhu tatmin edecek değerlere ehemmiyet vermelidir. Anneliğin müsbet rolü: Yapılan araştırmalarda annelerde, annelik görevleri ve duyguları intiharlara mâni olucu bir keyfiyet olarak ortaya çıkmaktadır. Evlilik, bilhassa erkeklerde intiharları önleyici bir faktör olarak görünmektedir. Çocuğu fazla olan kadınlar intihara daha az teşebbüs ediyorlar. Ev hanımları arasında kocalarından kötü muamele sebebiyle intihar edenler fazladır. Medeniyet arttıkça insanların daha huzurlu olması beklenirken maalesef aksi tecelli etmektedir. Gerçi medeniyet refah getiriyor; ama huzuru getiremiyor. Finlandiya'da medeniyet seviyesi arttıkça 18. yüzyıla göre 20 kat; bu yüzyılın başına göre de 4 kat daha fazla intihar artışı görülmüş- Dale Camegie eserinde şöyle bir hadiseden bahseder. Bir Avrupalı seyyah bir arap çölüne geziye çıkar; fırtınaya yakalanır. Çölde bedevilerden birisinin 100 devesinden 60'ı telef olmuştur. Bu durum karşısında bir batılı ne pozisyona girer? Ya ruhi bunalım geçirecek veya intihar edecektir. Halbuki çöldeki adam, tam tersine hemen secdeye kapanıyor : "Allah'ım ya bu kırk devede gitseydi halim ne olurdu? Sana sonsuz şükürler olsun" diyor. Yani, inanç insanları ruhi bir sükuna kavuşturur. İntiharların azalmasında geleneklerin rolü inkâr edilemez, fakat inancın rolü daha fazladır. Japonya'da intihar vakalarının 20 binde 5; Mısır'da ise 20 milyonda 5 olması bu görüşümüzü doğrulamaktadır. Hirsch ve Joseph çalışmalarında, şehirlerde daha fazla intihar vakaları görüldüğünü söylerler. Şehir hayatının köy ve kasaba hayatına göre daha güç ve tehlikeli olması, sanayileşmiş yapı, şehrin değişik problemleri ve inanç sisteminin sarsılması intiharları artırıcı sebepler arasındadır. Dr. İçelli 1971 senesindeki çalışmasında İzmir'de 468 intihar vak'asına karşılık Manisa ve Uşak'da 66 vak'a ; Aydın, Muğla ve Denizli'de 90 vak'a tesbit ettiğini söyler. Kielfolz intiharın Müslümanlarda az, Protestan ve Yahudilerde daha çok görüldüğünü anlatır. Hirsch ve Joseph, ABD'de 1955 senesinde 100.000 de 10.2 intihar olayından söz ederler. Bu ülkede beyaz ırktan olanlar zencilere nisbetle daha çok intihar etmektedirler. Zilburg'un dediği gibi intihar medeniyetle paralellik gösteriyor. Sadece madde insana mutluluk getirmiyor. Nitekim Menninger'in "Clues to Suicide" adlı eserinde Amerika'da her dakikada bir kişinin intihar edişinden bahsetmesi sadece maddi ve ekonomik yönden çok güçlü olmanın huzur ve mutluluk getiremediği aksine intihar vak'alarında da görüldüğü gibi huzursuzluğa ve bedbahtlığa sebep olduğu bir gerçektir. Son olarak Türkiyemiz'de batı ülkelerine nazaran intiharların daha az görülmesi İnancın insanlar üzerindeki müsbet rolünün en bâriz bir işaretidir.
